 Budynek dworca w 2011 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
| Data otwarcia |
1872 |
| Poprzednie nazwy |
Borsigwerk, Hindenburg Borsigwerk, Hindenburg Nordost |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
4 |
| Liczba krawędzi peronowych |
6 |
| Kasy |
nie ma (zlikwidowane) |
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie Zabrza  | |
 50°20′09,87″N 18°50′11,98″E/50,336075 18,836661
| |
Zabrze Biskupice – stacja kolejowa położona na zabrzańskim osiedlu Biskupice, w woj. śląskim, obecnie obsługująca wyłącznie ruch towarowy.
Ceglany dworzec w Biskupicach oddano do użytku w momencie otwarcia nowej linii kolejowej GliwiceBytom-Królewska Huta 27 października 1872 roku[1]. Z założenia miała to być linia wspomagająca rozwijający się coraz intensywniej przemysł ciężki i wydobywczy. Kilkanaście lat wcześniej berliński przemysłowiec August Borsig rozpoczął w tym miejscu budowę wielkiego kombinatu górniczo – hutniczego z kopalnią Hedwigswunsch (późniejsza Jadwiga i jeszcze później Pstrowski) i Ludwigsglück (później Ludwik, obecnie nieczynna) oraz koksownią i hutą żelaza. Dla robotników tych zakładów wybudowano osiedle robotnicze noszące nazwę od jego założyciela – Borsigwerk. Kiedy linia kolejowa dotarła w pobliże tego miejsca stacja otrzymała tę samą nazwę. Od linii kolejowej odchodziły liczne bocznice w kierunku zakładów.
Sam dworzec miał służyć do obsługi pasażerskiej ludności dojeżdżającej koleją do zakładów. Budynek pełnił również dodatkową funkcję związaną z obsługą ruchu towarowego. Znajdowały się tam mieszkania pracowników kolei, którzy obsługiwali bardzo intensywny ruch towarowy[1]. Stacja posiadała cztery perony[1], i 25 torów[1], z czego siedem torów do ruchu towarowego. W roku 1927 kolonia Borsigwerk została włączona do miasta Hindenburg, stacja zmieniła więc nazwę na Hindenburg-Borsigwerk. W latach 30. XX wieku pojawiła się też na krótko nazwa Hindenburg-Nordost. Kolejna zmiana nazwy nastąpiła po zmianie granic. Nazwa „Zabrze Biskupice” została do dziś.
Po II wojnie światowej, w czasach PRL-u była to największa stacja w Zabrzu[1]; dworzec obsługiwał dość duży ruch pasażerski związany z dojazdem do okolicznych zakładów pracy. Wszystkie one znajdują się w pewnej odległości od osiedli, a przez wiele lat nie docierały tam autobusy.