Back اضطراب فصامي عاطفي Arabic Trastorn esquizoafectiu Catalan Schizoafektivní porucha Czech Schizoaffektive Störung German Σχιζοσυναισθηματική διαταραχή Greek Schizoaffective disorder English Skizoafektiva perturbo Esperanto Trastorno esquizoafectivo Spanish Nahasmendu eskizoafektibo Basque اختلال اسکیزوافکتیو Persian
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| OMIM | |
| MeSH | |
Zaburzenie schizoafektywne (ang. schizoaffective disorder) – zaburzenie o charakterze epizodycznym, łączące objawy typowe dla zaburzeń nastroju (dwubiegunowego lub depresyjnego) oraz schizofrenii. Objawy w ramach jednego epizodu zaburzenia mogą występować jednocześnie lub oddzielone czasowo od siebie. Mogą być obecne zaburzenia psychomotoryczne, w tym katatonia.
Leczenie obejmuje stosowanie leków przeciwpsychotycznych (czasem w połączeniu z lekami stabilizującymi nastrój bądź antydepresantami) oraz (najlepiej skoordynowanych) interwencji psychospołecznych i środowiskowych (psychoterapia i psychoedukacja pacjentów oraz ich rodzin, wsparcie zawodowe i edukacyjne, środowiskowa opieka zdrowotna).
Pojęcie psychozy schizoafektywnej (ang. schizoaffective psychosis) zaproponował w 1933 roku Jacob S. Kasanin[1].
- ↑ Jacob S. Kasanin, The acute schizoaffective psychoses, „The American Journal of Psychiatry”, 90 (1), 1933, s. 97–126, DOI: 10.1176/ajp.90.1.97, ISSN 0002-953X.