Zakonnik

Ten artykuł dotyczy określenia człowieka żyjącego we wspólnocie religijnej. Zobacz też: Zakonnik – skała.

Ten artykuł od 2016-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zakonnik – człowiek, który wybrał życie w pewnej wspólnocie religijnej (zakonie).

W Kościele katolickim zakonnicy najczęściej składają trzy śluby: czystości (obejmujący m.in. zobowiązanie do życia w celibacie), ubóstwa i posłuszeństwa. Zakonnicy określani są formalnie jako „osoby konsekrowane”, „prowadzący życie konsekrowane”.

Kapłana zakonnika często nazywa się ojcem (pater), a zakonników którzy nie są kapłanami nazywa się braćmi (frater).

U kapucynów słowo „brat” często stosuje się również w odniesieniu do zakonników kapłanów.