Zasady Yogyakarty

Zasady Yogyakarty (oryginalnie ang. The Yogyakarta Principles) – dokument poświęcony prawom człowieka z uwzględnieniem problematyki orientacji seksualnej i tożsamości płciowej, opublikowany w wyniku międzynarodowego spotkania przedstawicieli organizacji praw człowieka w Yogyakarcie w Indonezji w listopadzie 2006 roku^[1][2][3][4]. Opracowany został przez środowiska akademickie, prawników i ekspertów praw człowieka, przy współpracy organizacji pozarządowych. Seminarium prowadził Irlandczyk Michael O'Flaferty z współprzewodniczącymi Sonią Onufer Corrêa i Vititem Muntarbhornem^[1].

Zasady Yogyakarty odnoszą się do szeroko pojętych standardów międzynarodowych praw człowieka i ich stosowania w odniesieniu do problematyki orientacji seksualnych i tożsamości płciowych (SOGI)^[5]. W dniu 10 listopada 2017 r. komisja ekspertów^[6] opublikowała dodatkowe wytyczne uzupełniające oryginalny dokument odzwierciedlające postęp w międzynarodowym prawie i praktyce praw człowieka od czasu wprowadzenia zasad w 2006 r., czyli Zasady Yogyakarty plus 10. Nowy dokument zawiera również 111 „dodatkowych wymogów państwowych”, związanych z takimi obszarami jak tortury, azyl, prywatność, zdrowie i ochrona obrońców praw człowieka^[5].