Back Podocarpaceae Afrikaans معلاقية Arabic معلاقيه ARZ Podokarpkimilər Azerbaijani Падакарпавыя BE-X-OLD Podocarpaceae BS Podocarpàcies Catalan Podocarpaceae CEB Nohoplodovité Czech Sydtaks-familien Danish
 Podocarpus macrophyllus | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
zastrzalinowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Podocarpaceae Endl. Syn. Conif.: 203. Mai-Jun 1847[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Podocarpus L’Hér. ex Pers., nom. cons. (1807)[3] | |
Zastrzalinowate (Podocarpaceae) – rodzina drzew nagonasiennych występujących przeważnie na półkuli południowej, z największym zróżnicowaniem na obszarze od Nowej Zelandii po południowo-wschodnią Azję[4]. W obrębie rodziny wyróżnia się od 17[5][6] do 20[7] rodzajów z ok. 150[8]–173 gatunkami[9]. Do rodziny należą wiecznie zielone drzewa i krzewy o liściach szpilkowych, ale też i z blaszką płaską, równowąską lub lancetowatą. Wiele gatunków odgrywa istotną rolę gospodarczą – jako źródło drewna. Gatunki krzewiaste występują często w górach tworząc formacje zaroślowe[8]. Wszystkie części tych roślin są trujące dla ludzi i nawet silna ekspozycja na ich pyłek może powodować zatrucie o symptomach przypominających efekty uboczne chemioterapii[10]. Wyjątkiem jest jadalny olej pozyskiwany z nasion Nageia nagi[11].
Szczególnym przedstawicielem tej rodziny ze względu na biologię jest gatunek Parasitaxus ustus. Jest on jedynym pasożytniczym gatunkiem iglastym. Rośnie w Nowej Kaledonii, gdzie pasożytuje na innym przedstawicielu rodziny zastrzalinowatych — Falcatifolium taxoides[5]. Na tej samej wyspie występuje Retrophyllum minus, który z kolei jest jedynym gatunkiem iglastym rosnącym w wodach płynących[12].
Ze względu na odrębność rodzaj kokietnik (Phyllocladus) bywa wyodrębniany w osobną rodzinę Phyllocladaceae[5].
Skamieniałości odkryte w Jordanii dowodzą istnienia przedstawicieli tej rodziny już w późnym permie[13]. Lasy tworzone przez zastrzalinowate pokrywały rozległe obszary Gondwany, w tym także współczesną Antarktydę[10].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieruggieroBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiechristenhusz2011BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwierevBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiesinghBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieapwebBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiegrinBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwietplBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieszweyBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiegymnospermBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Ross Bayton, Simon Maughan: Plant families. A Guide for Gardeners and Botanists. Chicago: The University of Chicago Press, 2017, s. 54-55. ISBN 978-0-226-52308-8.
- ↑ Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 82. ISBN 978-1-842466346.
- ↑ Aljos Farjon, Denis Filer: An Atlas of the World's Conifers: An Analysis of Their Distribution, Biogeography, Diversity, and Conservation Status. Leiden, Boston: BRILL, 2013, s. 387. ISBN 978-9004211803.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiescience2018BŁĄD PRZYPISÓW