Zerwa – krawędź morfologiczna (krawędź osuwiskowa) powstająca przy szczelinie osuwiskowej w górnej części osuwiska (niszy osuwiskowej) lub jego koluwium[1].
Zerwy osuwiskowe są charakterystyczne dla osuwisk obrotowych (rotacyjnych), które powstają, gdy masy ziemne, skalne lub zwietrzelinowe ulegają ześlizgowi wzdłuż jednej lub kilku wklęsłych powierzchni. Osiadaniu, obsuwaniu skib w głąb stoku towarzyszy wyciskanie i przesuwanie mas w dół stoku. W osuwiskach rotacyjnych przemieszczane są skiby lub bloki, a w ich obrębie zachowane jest następstwo warstw i struktura utworu skalnego. Nie następuje tu wymieszanie mas.
- ↑ Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.