Państwo | |
---|---|
Skrót |
IU |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
Olimpo, 35. 28043 Madryt |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków |
70 tys. |
Grupa w Parlamencie Europejskim |
Europejska Partia Lewicy, |
Młodzieżówka |
Jóvenes de IU |
Strona internetowa |
Zjednoczona Lewica (hiszp. Izquierda Unida, IU) – hiszpańska lewicowa partia polityczna[1][2], będąca pierwotnie koalicją wyborczą zorganizowaną w 1986 roku, na fali protestów przeciwko wejściu Hiszpanii do NATO. Została utworzona przez kilka grup lewicowców, zielonych, lewicowych socjalistów i republikanów, ale zawsze zdominowana przez Komunistyczną Partię Hiszpanii (PCE). W skład IU wchodziła także Partia Humanistyczna, ale ich drogi rozeszły się w 1987 roku.
Po porażce w wyborach 1982 roku przez PCE (spadek ilości oddanych na nią głosów z 10% do 3%), IU powoli odzyskiwała poparcie, osiągając w 1993 roku 9% (1,8 mln głosów) i prawie 11% w 1996 roku. Od 1999 roku natomiast poparcie zaczęło się zmniejszać – tylko 5% w 2000 roku. Podczas tych wyborów IU podpisała porozumienie z PSOE.
Od 1986 do 2001 roku liderem IU był jej sekretarz generalny, Julio Anguita. Od 2001 do 2008 roku był nim Gaspar Llamazares, a od 2008 – Cayo Lara. IU ma największe wpływy w Andaluzji, Madrycie i Asturii, jest tak z powodu silnych w tych rejonach komunistycznych tradycji PCE.
IU nie miała natomiast swojej organizacji partyjnej w Katalonii. Do 1998 roku była nią Inicjatywa dla Zielonych Katalonii (ICV), jednak później zbliżyła się ona w kierunku centrum sceny politycznej i zerwała powiązania z IU. Jednak w Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Katalonii (PSUC), miał miejsce rozłam i powstała Zjednoczona Lewica i Alternatywa, która stała się przedstawicielstwem IU na Katalonię.
W wyborach 14 marca 2004 roku, IU startowała w koalicji z ICV. Uzyskali oni razem 1 359 190 głosów (5,3%), co dało im 4 deputowanych w izbie niższej Kortezów.