Alejandro Lerroux | |
---|---|
premijer Španije | |
Na položaju 12. septembar 1933 – 9. oktobar 1933 | |
Predsjednik | Niceto Alcalá Zamora |
Prethodi | Manuel Azaña |
Slijedi | Diego Martínez Barrio |
Na položaju 16. decembar 1933 – 28. april 1934 | |
Predsjednik | Niceto Alcalá Zamora |
Prethodi | Diego Martínez Barrio |
Slijedi | Ricardo Samper |
Na položaju 4. oktobar 1934 – 25. septembar 1935 | |
Predsjednik | Niceto Alcalá-Zamora |
Prethodi | Ricardo Samper |
Slijedi | Joaquín Chapaprieta |
član Kongresa deputata | |
Na položaju 8. decembar 1933 – 7. januar 1936 | |
Izborna jedinica | Valencia |
Na položaju 14. jul 1931 – 9. oktobar 1933 | |
Izborna jedinica | Madrid |
Lični detalji | |
Rođenje | Alejandro Lerroux García 4. 3. 1864. La Rambla, Španija |
Smrt | 25. 6. 1949. (dob: 85) Madrid, Španija |
Nacionalnost | špansko |
Politička stranka | Radikalna republikanska stranka |
Supružnik/ci | Teresa López |
Otac | Alejandro Lerroux Rodríguez[1] |
Alejandro Lerroux García (4. mart 1864 - 25. jun 1949) bio je španski političar koji je u doba Druge republike tri puta - 1933, od 1933. do 1934. te od 1934. do 1935. godine - služio kao premijer Španije.
Lerroux, koji je na početku karijere inspiraciju pronalazio u republikanskim idejama Manuela Ruiza Zorrille, stekao je početkom 20. vijeka izuzetnu popularnost u Kataloniji gdje su njegove radikalne ideje pronašle plodno tlo, a 1908. godine je osnovao Radikalnu republikansku stranku. Nedugo nakon propasti diktature Miguela Prima de Rivere se priključio Paktu iz San Sebastiana postavši 1930. godine članom buduće privremene republikanske vlade.
Ispočetka je podržavao ljevičarsku vladu Manuela Azañe, ali se od njega distancirao dovevši 1933. godine do njenog pada, nakon koga je nakratko kao premijer vodio zemlju. Na izborima 1933. je najviše glasova dobila desničarska stranka CEDA, ali mu je predsjednik Niceto Alcalá-Zamora dao mandat zbog nezadovoljstva CEDA-inim vođom Gil-Roblesom. Ta je vlada potrajala do proljeća 1934. Nakon što ga je neko vrijeme zamijenio Ricardo Samper, Lerroux je po treći put postao premijer. Njegov je mandat označilo krvavo gušenje rudarske pobune u Asturiji, koje ga je trajno odmaklo od ljevice. U septembru 1935. ga je zamijenio liberalni političar Joaquín Chapaprieta. Do izbora 1936. je postao toliko nepopularan da uopće nije izabran za zastupnika. Po izbijanju građanskog rata je izbjegao u Portugal odakle se u Španiju vratio dvije godine pred smrt.