Anihilacija (od latinskog nihil — ništa) znači "totalno uništenje" a u fizici označava proces u kojem se čestica sudara sa svojom antičesticom. Pošto energija i impuls prvobitnih čestica moraju da budu očuvani, čestica i antičestica se u sudaru ne pretvaraju u 'ništa' nego u nove čestice. Ponekad su novonastale čestice bez mase mirovanja (fotoni) pa može da se kaže da se sudarom čestice i antičestice materija (masa mirovanja) uništila.
Aditivni kvantni brojevi antičestica suprotni su kvantnim brojevima odgovarajućih čestica tako da je suma svih kvantnih brojeva prvobitnog para jednaka nuli. To znači da u sudaru čestice i njene antičestice mogu da nastanu svakojake kombinacije čestica pod uslovom da je zbir njihovih kvantnih brojeva nula i da su zadovoljeni zakon održanja energije i impulsa. Kada se radi o niskoenergijskim anihilacijama najčešće dolazi do stvaranja fotona, međutim, u visokoenergijskim anihilacijama (sudaračima čestica) mogu da nastanu brojne egzotične teške čestice.