Arapski jezik

arapski jezik
العربية al-ʿarabīyah
Izgovor/alˌʕaraˈbiːja/
Države25 država
RegijeUglavnom arapski svet bliskog istoka i severna afrika.
Liturgijski jezik Islama.
Broj govornika280 miliona maternji jezik u svim dijalektima i 250 miliona nematernjih govornika[1] (5. kao maternji jezik)
Jezična porodicaafro-azijski
Pismoarapsko pismo, sirijski alfabet, bengalsko pismo
Službeni status
Službeni Ujedinjene nacije
Afrička unija
 Arapska liga
Organizacija islamske konferencije

Službeni jezik 25 država:

 Alžir
 Bahrein
 Komori
 Čad
 Džibuti
 Egipat
 Eritreja
 Irak
 Izrael
 Jordan
 Kuvajt
 Liban
 Libija
 Mauritanija
 Maroko
 Oman
 Palestina
 Katar
 Zapadna Sahara
 Saudijska Arabija
 Somalija
 Sudan
 Sirija
 Tunis
 Ujedinjeni Arapski Emirati
 Jemen
RegulatorEgipat: Akademija Arapskog Jezika
Jezični kodovi
ISO 639-1ar
ISO 639-2ara
ISO 639-3ara
  Države u kojima je glavni službeni jezik
  Države u kojima je jedan od službenih jezika
Ovaj članak sadrži IPA fonetske simbole. Bez adekvatne softverske podrške, mogli biste vidjeti upitnike, kutijice ili druge simole umjesto Unicode znakova. Za vodič kroz IPA simbole, pogledajte Pomoć:IPA.

Arapski (arapski عَرَبِيّ [ʕaraˈbijː] odn. العَرَبِيَّة [ʔalʕaraˈbijːah]), jezik koji zajedno sa aramejskim, hebrejskim, ugaritskim i feničanskim jezikom čini semitsku grupu jezika. Arapskim jezikom se govori od 6. veka nove ere, kada se uspostavljanjem islama na teritoriji Arabijskog poluostrva, sprovela njegova standardizacija. Književni jezik se zove savremenim standradni arapski ili književni arapski jezik. Danas je to jedini zvanični oblik, koji se koristi u pisanju zvaničnih dokumenata i u formalnim prilikama poput nastavnih predavanja ili emisija vesti i on je jedini pisani oblik arapskog jezika koji se nije menjao od 7. veka nove ere, od kada je njime zapisana sveta knjiga islama, Kuran. Standardni arapski jezik je konzervativniji i očuvaniji oblik od ostalih varijeteta koji se koriste u govornoj komunikaciji, te je jezička raslojenost - diglosija izuzetno rasprostranjena u arapskom govornom području.

Neki od ovih govornih varijeteta su međusobno nerazumljivi, a svi dijalekti zajedno predstavljaju skup sociolingvističkih varijeteta, što znači da se lingvistički oni mogu smatrati zasebnim jezicima, ali se obično grupišu zajedno kao jedinstveni jezik iz verskih i političkih razloga.[2] Ako bi se posmatrali kao zasebni jezici, bilo bi teško utvrditi o koliko je jezika reč, iz razloga što se jezičke i dijalekatske granice ne mogu jasno povući. Ako bi se posmatrao kao jedinstveni arapski jezik, njime danas govori oko 442 miliona stanovnika[3] (kojima je on maternji jezik), a ako bi se posmatrali dijalekti, egipatski varijetet arapskog jezika broji oko 90 miliona govornika, što je veći broj govornika od bilo kog drugog semitskog jezika.[4]

Arapski jezik je 11. najkorišćeniji jezik u Sjedinjenim Američkim Državama.[5]

Savremeni pisani jezik potiče od jezika Kurana, poznatiji još kao klasični arapski ili kuranski arapski jezik. Široko je korišćen u školama, na univerzitetima, koristi se na radnim mestima, u vladama i medijima - ovaj varijetet se koristi kao zvanični jezik u 26 zemalja i zvanican je jezik islama. Sva gramatička pravila su izvedena upravo iz svete knjige islama, međutim, određene gramatičke konstrukcije su izašle iz svakodnevne govorne upotrebe i zamenjene su novim, modernijim, koje se polako uvode u pisani jezik.

Arapski jezik je uticao i na druge jezike koji su prihvatili islam, poput persijskog, turskog, bengali, somali, svahili, bosanski, kazahstanski, bengalski, hindi, urdu, malajski i hausa. Tokom srednjeg veka, književni arapski jezik je bio glavni nosilac kulture u Evropi, a posebno u oblasti nauke, matematike i filozofije. Kao rezultat toga, mnogi evropski jezici u sebi sadrže veliki broj pozajmljenica iz arapskog jezika. Njegov uticaj, u domenu gramatike i leksikologije je vidljiv u mnogim romanskim jezicima, posebno u španskom, portugalskom, sicilijanskom i katalonskom jeziku, zahvaljujući blizini arapske i hrišćanske civilizacije i njihovih međusobnih dodira, kao i 900. godina arapske kulture na Iberijskom poluostrvu, koje je u arapskom jeziku nazvano Al-Andaluz.

U arapskom jeziku postoje i reči drugih jezika, poput hebrejskog, grčkog, persijskog, kao i sirijačkog jezika u ranom periodu, u srednjem veku, osetan je uticaj turskog jezika, i kratkotrajni uticaj evropskih jezika, francuskog i engleskog u modernom periodu.

  1. Etnolog (1999)
  2. "Arabic language." Encyclopædia Britannica. 2009. Encyclopædia Britannica Online. Retrieved on 29 July 2009.
  3. „World Arabic Language Day”. UNESCO. UNESCO. 1995–2012. Pristupljeno 27. 5. 2013. 
  4. Egyptian Arabic reference at Ethnologue (16th ed., 2009)
  5. United States Census Bureau (2010). Detailed language spoken at home and ability to speak English for the population 5 years and older by states: 2006–2008 (ACS). Retrieved 16 January 2013 from website: http://www.census.gov/hhes/socdemo/language

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in