Berilijum

Li - Be - B
 
Be
Mg  
 
 

Opšti podaci
Ime, simbol, atomski broj berilijum, Be, 4
Pripadnost skupu zemljani alkalni metali
grupa, perioda IIA, 2,
gustina, tvrdoća 1848 kg/m3, 5,5
Boja srebrnobela
Osobine atoma
atomska masa 9,01218 u
atomski radijus 112 pm
kovalentni radijus 90 pm
van der Valsov radijus bez podataka
elektronska konfiguracija 1s22s2
e- na energetskim nivoima 2, 2
oksidacioni broj 2
Osobine oksida amfoterni
kristalna struktura heksagonalna
Fizičke osobine
agregatno stanje čvrsto
temperatura topljenja 1551,15 K (1278 °C)
temperatura ključanja 3243,15 K (2970 °C)
molska zapremina 4,85×10-3 m3/mol
toplota isparavanja 292,40 kJ/mol
toplota topljenja 12,20 kJ/mol
pritisak zasićene pare 4180 Pa
brzina zvuka 13000 m/s
Ostale osobine
Elektronegativnost 1,57 (Pauling)
1,47 (Alred)
specifična toplota 1825 J/(kg*K)
specifična provodljivost 31,3×106 S/m
>toplotna provodljivost 201 W/(m*K)
I energija jonizacije 899,5 kJ/mol
II energija jonizacije 1757,1 kJ/mol
III energija jonizacije 14848,7 kJ/mol
Najstabilniji izotopi
izotop zast. v.p.r. n.r. e.r. MeV p.r.
7Be (veš.) 53,12 dana z.e. 0,862 7Li
9Be 100% stabilni izotor sa 5 neutrona
10Be tragovi 1,51×106 godina β- 0,556 10B
11Be (veš.) 13,8 s β-   11B
Tamo gde drugačije nije naznačeno, upotrebljene
su SI jedinice i normalni uslovi.

Objašnjenja skraćenica:

zast.=zastupljenost u prirodi,
v.p.r.=vreme polu raspada,
n.r.=način raspada,
e.r.=energija raspada,
p.r.=proizvod raspada,

Berilij (bos., hrv.) ili Berilijum (srp.; Be, latinski - beryllium) - hemijski element, metal IIA grupe. Njegova rasprostranjenost u gornjim slojevima Zemlje iznosi 0,0002%. Jedini stabilni izotop mu je 9Be.

Berilij je dvovalentan, u prirodi se može naći samo u spoju s drugim elementima, u mineralima. Poznato drago kamenje koje sadrži berilij su beril (zeleni beril nazivamo smaragd, a plavi akvamarin) i krisoberil. Samostalni berilij je čelično sive boje, jak, lagan i krt zemnoalkalijski metal. Prvenstveno se koristi kao dodatak za otvdnjavanje legura, posebno za berilij-bakar, koji ima visoku čvrstoću, nemagnetičan je i ne iskri. Berilij ima vrlo malu gustoću (1,85 puta teži od vode), visoku točku taljenja, visoku toplinsku stabilnost i mali koeficijent topliskog širenja. Idealan je materijal za zrakoplove, koristi se za mlaznice na raketnim motorima i imati će znatan udio u strukturi budućeg svemirskog teleskopa. Ima relativno visoku prozirnost za rendgenske zrake i za ostalo radioaktivno zračenje, pa se dosta koristi kao filter ili prozor kod radioaktivnih primjena, a dosta se koristi i kod pokusa s elementarnim česticama.

Tržišna primjena berilija je veliki izazov zbog otrovnost (posebno udisanjem) prašine koja sadrži berilij. On nagriza tkiva i uzrokuje alergičnu bolest, koja može biti opasna po život, zove se berilioza[1].

Budući da se ne stvara u zvijezdama, berilij je dosta rijedak materijal, i na Zemlji i u svemiru. Za njega se ne zna je li koristan za građu biljaka i životinja.

  1. „Berilioza”. Arhivirano iz originala na datum 2015-03-24. Pristupljeno 2015-02-18. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in