48°45′54.9″N 0°43′40.2″W / 48.765250°N 0.727833°W
Bitka kod Tinchebraya | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Segment Henryjeve invazije Normandije | |||||||
Kasnosrednjovjekovni prikaz bitke kod Tinchebraya (rukopis iz 15. vijeka) | |||||||
| |||||||
Sukobljene strane | |||||||
Vojvodstvo Normandija (Robert Curthose) | Kraljevina Engleska (Henry I) | ||||||
Komandanti i vođe | |||||||
William, grof Mortaina Robert of Bellême, 3. earl Shrewsburyja |
Ranulf of Bayeux Robert de Beaumont, grof Meulana William de Warenne Elias I od Mainea Alan IV, vojvoda Bretanje Guillaume, grof Evreuxa Ralph od Tosnyja Robert od Montforta i Robert od Grandmesila |
Bitka kod Tinchebraya (alternativni nazivi Tinchebrai ili Tenchebrai) se odigrala u Normandiji, kraj mjesta Tinchebray u današnjem francuskom departmanu Orne, između snaga pod vodstvom engleskog kralja Henryja I na jednoj, te snaga pod vodstvom Henryjevog brata, normandijskog vojvode Roberta Curthosea na drugoj strani. Predstavljao je kulminaciju višedecenijskog sukoba Roberta sa svojom mlađom braćom - Williamom i Henryjem, koji su od Williama Osvajača naslijedili englesko prijestolje, a koje je Robert htio za sebe, te u tu svrhu podržavao niz pobuna među anglo-normanskim baronima. Sukob je bio privremeno riješen Sporazumom u Altonu 1101. godine nakon Robertovog neuspjelog pokušaja da Henryju preoteme krunu. Henry je nakon nekoliko godina odlučio trajno eliminirati prijetnju po svoju vlast, te je 1105. pokrenuo invaziju Normandije. Henry je relativno brzo osvojio najveći dio Normandije, ali se nakratko morao vratiti u Englesku da rješava probleme vezane uz spor o investituri. Do konačnog okršaja je došlo kraj zamka na jugozapadu Normandije, kojim je vladao grof Guillaume od Mortaina, jedan od posljednjih Robertovih pristaša. Zamak je stavljen pod opsadu, ali ga je Robert sa svojim pristašama došao deblokirati. Bitka je otpočela nakon neuspjelih pregovora o primirju. Trajala je sat vremena i u njoj su se Henry i njegovi vitezovi, što je bilo neuobičajeno za njih, borili pješke. Završila je smrću ili zarobljavanjem cijele Robertove vojske. Henry je sve zarobljenike pustio osim Guillaumea de Mortaina i svog brata, koji je ostatak života proveo u tamnici. Nakon toga je Henry preuzeo Normandiju, te su tako Engleska i Normandija ponovno ušle u personalnu uniju koja će potrajati do 1204. i značajno komplicirati odnose engleskih i francuskih kraljeva.