Claude Autant-Lara | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | 5. 8. 1901. |
Smrt | 5. 2. 2000. (dob: 98) Luzarches, Val-d'Oise, Francuska |
Profesionalne informacije | |
Zanimanje | filmski režiser, političar |
Znamenita djela | |
Claude Autant-Lara (francuski izgovor: [otɑ̃ laʁa]; 5. august 1901 – 5. februar 2000) bio je francuski filmski režiser i radikalno desni političar.
Rođen je u Londonu u porodici poznatoj po pacifističkim stavovima, koje je kasnije imao običaj promovirati u svojim ostvarenjima. Karijeru je započeo u međuratnom periodu i početkom 1930-ih proveo neko vrijeme u Hollywoodu kako bi se upoznao sa njegovim tehnikama. Tokom okupacije u Drugom svjetskom ratu je, prema nekim navodima, vlastima denuncirao kolege koje su bili članovi ili simpatizirali pokret otpora.
Autant-Lara je svoja najpoznatija ostvarenja režirao u godinama iza rata, pri čemu je često njihov sadržaj bio provokativan, odnosno dovodio u pitanje mnoge etablirane stavove u francuskom društvu. Jedan od primjera je bio i Tu ne tueras point iz 1960. godine koji se bavio pitanjem prigovora savjesti.
1980-ih se Autant-Lara priključio radikalno desnoj stranci Nacionalni front i na njenoj je listi 1989. izabran u Evropski parlament. U julu 1989. je, kao najstariji od svih zastupnika, dobio mjesto predsjetalja na inauguralnoj sjednici novog saziva. Tu je priliku iskoristio da u svom uvodnom govoru napadne američki kulturni imperijalizam, a porekne Holokaust, pri čemu je kao dokaz svojim tvrdnjama naveo da je ugledna eurozastupnica Simone Veil preživjela; to, kao i antisemitski karakter govora, izazvao je skandal koji se odrazio u masovnom izlasku zastupnika iz dvorane, kao i po tome što je kasnije izgubio mjesto u Francuskoj akademiji. Autant-Lara je mjesec dana kasnije podnio ostavku na mjesto zastupnika, koje je preuzeo Jean-Claude Martinez.