Duck Soup | |
---|---|
Režija | Leo McCarey |
Producent | Herman J. Mankiewicz (van špice) |
Scenario | Bert Kalmar Harry Ruby Arthur Sheekman Nat Perrin |
Uloge | Groucho Marx Harpo Marx Chico Marx Zeppo Marx Margaret Dumont Louis Calhern Raquel Torres Edgar Kennedy |
Muzika | Bert Kalmer Harry Ruby |
Fotografija | Henry Sharp |
Montaža | LeRoy Stone (van špice) |
Distribucija | Paramount Pictures |
Datum(i) premijere | 17. 11. 1933
|
Trajanje | 68 min. |
Zemlja | Sjedinjene Države |
Jezik | engleski |
Duck Soup (sh. Pačja juha) je američka filmska komedija snimljena 1933. godine u režiji Lea McCareya, koja se smatra najpoznatijim ostvarenjem u filmografiji braće Marx, kao i jednim od klasika američke kinematografije i filmske komedije uopće.
Radnja je smještena u fiktivnu zemlju Slobodoniju (engleski: Freedonia), koja se nalazi pred bankrotom i koju spašava bogata udovica Mrs. Teasdale (koju tumači Margaret Dumont, ali pod uvjetom da njen velika (i neuzvraćena) ljubav Rufus T. Fireflyj (koga glumi Grucho Marx) postane njen državni poglavar; on se, pak, na mjestu šefa države više zabavlja nego što misli na državne poslove, a što koristi ambasador susjedne Silvanije (engleski: Sylvania), koji šalje dvojicu svojih agenata (koje glume Harpo i Chico Marx) kako bi inscenirali povod za rat i njenu aneksiju.
Kao i kod mnogih drugih komedija braće Marx, zaplet Duck Soup je tek izgovor za niz gegova i muzičkih točaka, a od kojih se vjerojatno najviše ističe tzv. "trik sa ogledalom" (koga izvode Grucho i Harpo prateći pokrete jedan drugog), a koji je poslije kopiran u brojnim filmovima i TV-serijama. Veliki dio humora, a posebno završnica, je usmjeren protiv institucija državne vlasti, a posebno vojske, čime je bio u duhu pacifističkog raspoloženja koje je početkom 1930-ih bilo na vrhuncu kod zapadnih umjetnika i intelektualaca. Usprkos tome, Duck Soup je podbacio na kino-blagajnama (mada naknadne tvrdnje da je predstavljao veliki promašaj ne odgovaraju istinu). Većina kritičara drži da je razlog za to nedostatak konvencionalne priče, kao i da je anarhoidni humor braće Marx odbio veliki dio američke publike koja je nakon dolaska Roosevelta na vlast i početka New Deala ponovno stekla povjerenje u vlast. Italijanski diktator Benito Mussolini je, pak, u liku Fireflyja prepoznao vlastito ismijavnaje te je Duck Soup dao zabraniti za prikazivanje u Italije, a što su producenti i studio iskoristili kako bi ga reklamirali.