Georges Pompidou

Georges Pompidou
19. predsjednik Francuske 2. predsjednik Pete Republike Koprinc Andore
Mandat 20. lipnja 1969. – 2. travnja 1974.
Premijer(i)	Jacques Chaban-Delmas Pierre Messmer
Prethodnik	Alain Poher (v.d.)
Nasljednik	Alain Poher (v.d.)
151. premijer Francuske
Mandat 14. travnja 1962. – 10. srpnja 1968.
Predsjednik	Charles de Gaulle
Prethodnik	Michel Debré
Nasljednik	Maurice Couve de Murville
Rođenje	5. srpnja 1911. Montboudif, Francuska
Smrt	2. travnja 1974. Pariz, Francuska
Politička stranka	UNR (do 1968) UDR (1968-1974)
Supružnik	Claude Cahour
Vjera	rimokatolicizam

Georges Jean Raymond Pompidou (francuski izgovor: [ʒɔʁʒ pɔ̃pidu]; 5. jul 1911 – 2. april 1974) bio je francuski političar i državnik, najpoznatiji kao bliski suradnik predsjednika Charlesa De Gaullea za čijeg je predsjedničkog mandata služio kao premijer od 1962. do 1968. godine, odnosno kao predsjednik Francuske od 1969. do smrti. Pompidouv premijerski mandat, trenutno najduži u historiji Pete republike, su obilježili uspjesi na ekonomskom planu, a na samom kraju veliki studentski i socijalni nemiri; njihovo mirno razrješenje, odnosno degolistički izborni trijumf se velikim dijelom pripisuju upravo Pompidouovom vodstvu. Oni su, međutim, za posljedice imali razlaz sa De Gaulleom, zbog koga je Pompidou podnio ostavku i najavio predsjedničku kandidaturu; nakon što je sam De Gaulle podnio ostavku 1969. godine, Pompidou je glatko izabran za predsjednika usprkos glasina o umiješanosti njegove žene u aferu Marković. Pompidouov predsjednički mandat je obilježilo moderniziranje francuske infrastrukture, uvođenje TŽV-a, pokretanje svemirskog pokretanja Ariane i gradnja nuklearnih elektrana; na vanjskom planu je uspio Ujedinjeno Kraljevtsvo integrirati u Evropsku ekonomsku zajednicu. Kasnijim je generacijama, međutim, najpoznatiji po intenzivnoj građevinskoj aktivnosti u Parizu, uključujući znameniti muzej koji je po njemu kasnije dobio ime Centre Georges Pompidou. Predsjednički mandat mu je prekinula smrt od Waldenströmove makroglobulinemije.

Georges Pompidou na Wikimedijinoj ostavi