Gradina (tip naselja)

Gradine (gradišta) ostaci su utvrđenih stalnih naselja na uzvisinama koje se grade od prapovijesti pa sve do srednjeg vijeka. Tijekom opasnosti služile su kao pribježišta (refugium) ili kao stražarska mjesta (manje gradine). Unutar njih u pravilu se nalaze stambene građevine smještene u sredini ili duž zaštitnih zidova. Utvrđivale su se najprije palisadama s užim ili širim rovovima između njih, a kasnije se podižu i zidovi različite visine i širine, koji su u početku građeni od nevezana kamenja i zemlje, a poslije pojačavani drvenom građom.

Termin gradina u širem smislu obuhvata:

• Sva praistorijska nalazišta sa dominatnim geografskim položajem i sa fortifikacionim sistemom izgrađenim od tvrdog materijala
• Sva mjesta trajnijeg boravka manjih ili većih praistorijskih zajednica koja su, samim geografskim položajem pružala:
  • Određen stepen bezbjednosti od iznenadnog napada
  • Mogućnost sagledanja i konrole užeg područja
  • Uslove za lako organizovanje odbrane^[1]

1. ↑ „Gradine”. Arheološki leksikon -Zemaljski muzej, Sarajevo. Pristupljeno 9. 2. 2017.