U srednjem veku, Ifrikija (arap. إفريقية) je bila oblast koja se sastojala od obalskih regiona današnje zapadne Libije, Tunisa, i istočnog Alžira. U ovoj oblasti je bila rimska provincija Afrika.
Ifrikiju na jugu graniče polu-sasušene oblasti i slane močvare zvane el-Djerid. U raznim periodima, vladari ove oblasti su osvajali Siciliju i delove kontinentalne Italije, dok se zapadna granica stalno menjala, ali je obično bila negde oko Bejaie. Glavni grad je bio Kerouan u centralnom Tunisu.