Talijansko - turski rat | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Talijanska baterija kod Tripolija | |||||||
| |||||||
Sukobljene strane | |||||||
Kraljevina Italija | Osmansko carstvo | ||||||
Komandanti i vođe | |||||||
Augusto Aubry Carlo Caneva Marcello Amero D'Aste Giovanni Battista Ameglio |
Neşet Beg Ismail Enver Mustafa Kemal | ||||||
Snage | |||||||
150,000[1] | 8,000 regularna turska vojnika[2] 20,000 teritorijalne odbrane[2] Ukupno: 28,000 vojnika[2] |
Talijansko - turski rat ili Tursko-talijanski rat (u Italiji zvan Rat za Libiju / Guerra di Libia) a u Turskoj Trablusgarp Savaşı / Rat za Tripoli ) vođen je između Osmanskog Carstva i Kraljevine Italije od 29. septembra 1911 do 18. oktobra 1912.
To je bio jedan u nizu ratova za vrijeme komadanja Osmanskog Carstva.
Za tog rata, Kraljevina Italija zauzela je tadašnje osmanske vilajete Tripolitaniju, Fezan i Kirenaiku. Od tih teritorija nastala je današnja Libija. Za vrijeme tog rata talijanska vojska okupirala je takođe i arhipelag Dodekanez u Egejskom moru. Kraljevina Italija obećala je vratiti arhipelag Osmanskom Carstvu, kao dio Mirovnog sporazuma iz Lausanne - 1912.[3], međutim to nakon rata nije ispunila, jer se je pozivala na prilično neprecizan tekst sporazuma - koji je dozvoljavao po njihovu tumačenju da imaju provizornu upravu nad otočjem.
Iako na izgled mali i beznačajan, taj rat bio je jedan od upaljača Prvog svjetskog rata. Mlade balkanske države vidjevši kako lako Talijani prodiru u Libiju, krenule su i same u Prvi balkanski rat nastojeći u sjeni tog rata ugrabiti nešto za sebe.
U tom ratu prvi put su upotrebljena neka od modernih oružja, kao avioni. Talijanski kapetan Carlo Piazza, izveo je 23. oktobra 1911. prvi izviđački let svojim avionom, a potporučnik Giulio Gavotti je 1. novembra iste godine izveo prvo bombardiranje sa svojim avionom Etrich Taube.[4]
U tom ratu istakao se kao vojnik budući otac moderne Turske Mustafa Kemal (Atatürk).