Konstans II

Konstans II Pogonat (grč: Κώνστας Β') bio je vizantijski car od 641. do 668. godine.

Konstans je rođen kao Iraklije, stariji sin Iraklija Novog Konstantina i Gregorije. Vladarsko ime Konstantin dobio je kada ga je 641, pod pritiskom pobunjenih vojnika, stric Irakliona usinio i proglasio za savladara. U vizantijskim izvorima, zbog svoje mladosti, ostao je upamćen pod deminutivom Konstans. Kada je odrastao zbog svoje bujne brade dobio je nadimak Pogonat (Bradati).

Tokom svoje samostalne vlade Konstans je morao da brani carstvo od napada muslimanskih Arapa. Iako je vizantijska vojska bila uglavnom neuspešna, Konstans je, zahvaljujući građanskom ratu među samim muslimanima, uspeo da sklopi povoljan mirovni sporazum 656. godine.

U verskoj politici car je, po uzoru na svog dedu Iraklija, pokušao da nametne monotelitizam kao zvanično učenje crkve kako bi pomirio pravoslavne i monofizite. Rasprave o ovom pitanju car je pokušao da zabrani ediktom iz 648, ali je kasnije podvrgao progonu najupornije pristaše pravoslavlja Maksima Ispovednika i rimskog papu Martina I. Maksim Ispovednik je umro 662. u progonstvu u kavkaskoj Laziki, a papa Martin na Krimu 665. godine.

Koristeći zatišje na istoku, Konstans je sa dvorom i velikom vojskom otišao na krajnji zapad carstva u želji da odbrani carske posede u Italiji od Langobarda. Tom prilikom je 663. posetio Rim gde ga je svečano dočekao papa Vitalijan. Time je Konstans bio prvi car koji je posetio Rim posle propasti Zapadnog rimskog carstva. Car ipak nije mogao da stekne čvrsto uporište na Apeninskom poluostrvu pa se povukao u Sirakuzu na Siciliji gde je 15. septembra 668. godine ubijen u dvorskoj zaveri. Presto je zakratko preuzeo uzurpator Mizezije koga je ubrzo pogubio Konstansov sin Konstantin IV.

Konstans II na Wikimedijinoj ostavi