Lijevi centar

Crvena zastava, simbol pokreta ljevice i lijevog centra
Crvena ruža, simbol demokracije i anti-autoritarizma u načinu djelovanja protiv društvenih nepravdi[1][2][3]

Lijevi centar ili umjerena ljevica, u političkoj teoriji, je naziv za poziciju na političkom spektru.

Označava političke ideje, političke stranke i političke pokrete koji po svojim temeljnim programskim određenjima pripadaju političkoj ljevici, ali u svojoj praktičnoj platformi imaju dosta kompromisnih sadržaja što ih približava političkom centru, te ih se zbog toga ne može nazvati političkom ljevicom u klasičnom smislu.

Političke stranke i organizacije koje se smatraju lijevim centrom najčešće nastoje pronaći kompromis između socijalno-odgovornih i pragmatičnih sadržaja u svojim programima. Od njih su najpoznatije stranke, organizacije i pokreti socijaldemokratske orijentacije, koji se najčešće nazivaju lijevim centrom.

Pojam lijevog centra se često koristi i za opis koalicije koju čine stranke ljevice i centra.

Lijevi centar na političkom spektru predstavlja ljevicu okrenutu političkom pragmatizmu.[4][5] Pragmatična politika lijevog centra se usmjerava samo na minimalni program, kojim u okviru ustanova predstavničke, parlamentarne demokracije i tržišne kapitalističke ekonomije nastoji sprovesti djelimičnu promjenu putem aktivne ekonomske uloge javnog sektora, javnih institucija i servisa koji bi trebalo da rade na ublažavanju nepravdi koje nanosi neregulirani, liberalni model kapitalizma.[6][7][8][9][10][11] Praktično ostvarenje takve djelimične promjene u okviru ustanova parlamentarne demokracije i tržišne kapitalističke ekonomije uobičajeno se naziva socijalno odgovornom državom ili državom blagostanja.[8][12][13][14][15] Lijevi centar se smatra umjerenom strujom u suvremenom ljevičarskom pokretu.[16][17][18][19]

  1. "About Our Logo". Tamiment Library and Robert F. Wagner Archives. New York University. Archived from the original on 2017-07-02. Retrieved May 25, 2016.
  2. "Metropolitan. v.38 1913". HathiTrust. p. 63. Retrieved 2019-03-02.
  3. "Most's Meeting". Indianapolis Indiana State Sentinel. September 21, 1887. p. 1 Column 1.
  4. Blaazer, David (2002) [1992]. The Popular Front and the Progressive Tradition: Socialists, Liberals, and the Quest for Unity, 1884–1939. Cambridge University Press. . ISBN 978-0-521-41383-1. pp.
  5. Understanding Social Democracy (PDF). What's Left of the Left: Liberalism and Social Democracy in a Globalized World. Cambridge, Massachusetts: Minda de Gunzburg Center for European Studies, Harvard University. Pristupljeno 29. 1. 2016.
  6. Notermans, Ton (2000). Money, Markets, and the State: Social Democratic Economic Policies since 1918. Cambridge Studies in Comparative Politics. Cambridge University Press. . ISBN 978-0-521-63339-0. pp.
  7. Brandal, Nik; Bratberg, Øivind; Thorsen, Dag Einar (2013). The Nordic Model of Social Democracy. Basingstoke, England: Palgrave Macmillan. . ISBN 978-1-137-01326-2. pp.
  8. 8,0 8,1 Sejersted, Francis (2011). Adams, Madeleine B., ur. The Age of Social Democracy: Norway and Sweden in the Twentieth Century. Prevod: Daly, Richard. Princeton University Press. . ISBN 978-0-691-14774-1. pp.
  9. Berman, Sheri (1998). The Social Democratic Moment: Ideas and Politics in the Making of Interwar Europe. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. . ISBN 978-0-674-44261-0. pp.
  10. Aspalter, Christian (2001). Importance of Social Democratic Movements in Welfare Politics: With Special Reference to Germany, Austria and Sweden. Huntington, New York: Nova Science Publishers. . ISBN 978-1-56072-975-4. pp.
  11. Badie, Bertrand; Berg-Schlosser, Dirk; Morlino, Leonardo, ur. (2011). „Social Democracy”. International Encyclopedia of Political Science. 8. Sage Publications. . ISBN 978-1-4129-5963-6. pp.
  12. Thorsen, Dag Einar; Brandal, Nik; Bratberg, Øivind (2013). „Utopia Sustained: The Nordic Model of Social Democracy”. London: Fabian Society. Pristupljeno 2. 8. 2016.
  13. Sachs, Jeffrey D. (2006). „The Social Welfare State, beyond Ideology”. Scientific American. sv. 295 br. 5. New York. str. 42. ISSN 0036-8733. Arhivirano iz originala na datum 12. 10. 2007. Pristupljeno 2. 8. 2016.
  14. Upchurch, Martin; Taylor, Graham; Mathers, Andrew (2009). The Crisis of Social Democratic Trade Unionism in Western Europe: The Search for Alternatives. Contemporary Employment Relations. Farnham, England: Ashgate Publishing. . ISBN 978-0-7546-7053-7. pp.
  15. Fitzpatrick, Tony (2003). After the New Social Democracy: Social Welfare for the Twenty-First Century. Manchester University Press. . ISBN 978-0-7190-6477-7. pp.
  16. Bardhan, Pranab; Roemer, John E. (1992). „Market Socialism: A Case for Rejuvenation”. Journal of Economic Perspectives. 6 (3): 101—116. ISSN 0895-3309
  17. Britain, Ian (2005) [1982]. Fabianism and Culture: A Study in British Socialism and the Arts, c. 1884–1918. Cambridge University Press. . ISBN 978-0-521-02129-6. pp.
  18. Hinnfors, Jonas (2006). Reinterpreting Social Democracy: A History of Stability in the British Labour Party and Swedish Social Democratic Party. Critical Labour Movement Studies. Manchester University Press. . ISBN 978-0-7190-7362-5. pp.
  19. Janowsky, Oscar Isaiah (1959). Foundations of Israel: Emergence of a Welfare State. Princeton, New Jersey: Van Nostrand.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in