Mahmud II

Mahmud II
Osmanski sultan
Kalif
Vladavina	1808–39
Period	Stagnacija Osmanskog Carstva
Puno ime	Mahmud II
Rođenje	20. jul 1785
Smrt	1. 7. 1839. (dob: 53)
Prethodnik	Mustafa IV
Nasljednik	Abdülmecid I
Kraljevska kuća	Kuća Osmanova
Dinastija	Osmanska dinastija

Mahmud II. ( 20. srpanj 1785. - 1. srpanj 1839.) je bio otomanski sultan.

Mahmud II. postaje sultan 1808. godine poslije puča koji ruši njegovog brata Mustafu IV.

U zapadnoj Europi ovog sultana se već stotinjak godina smatra pozitivnom političkom ličnošću koja pokreće nužne reforme u Otomanskom carstvu. Realno govoreći kao što svaka legenda ima neke svoje istinite dijelove takva je situacija i u ovoj priči. Jednostavno govoreći Mahmud II. je bio reformator u klasi Mihaila Gorbačova. Njegova jedina stvarno uspješna je uništenje janjičara 1827. godine, ali cijena koju država plaća za to je bila prevelika.

Mahmud II. u raznim neuspješnim ratovima stvara od Otomanske države živog mrtvaca koji postoji samo zahvaljujući velikim silama. Koliko god prvi rat s Rusijom završava 1812. godine samo s gubitkom Besarabije situacija se uskoro pogoršava. Pobuna u Rumunjskoj 1821. godine je ugušena, ali poslije novog katastrofalnog rata s Rusijom ova zemlja 1829. godine postaje ruski protektorat.

Slična sudbina dočekuje tursku vojsku u Grčkoj gdje je prisiljena potpisat kapitulaciju 1. listopada 1828. godine. Normalna posljedica toga je nastanak nezavisne grčke države. Njihova pravoslavna braća u Srbiji također poslije gušenja prvog ustanka nisu sjedili u miru nego se dignulu u novoj uspješnoj buni poslije čega ova zemlja postaje formalno zavisna monarhija 1830. godine, samo da bi poslije par godina uspješno proširila svoj teritorij na uštrb bivšeg gospodara. Takav raspad Turske države te prelomne 1830. godine Crna Gora iskorištava da bi udvostručila svoj teritorij.

Vidjevši te događaje Muhamed Ali turski guverner Egipta se digao na vojnu bunu s ciljem zamjene propalog Turskog Carstva svojom novom reformiranom državom. Tokom rata koji slijedi 1831. godine njegova vojska osvaja kontrolu u muslimanskim svetim mjestima, Palestini, Siriji i pobjeđuje Turke u Maloj Aziji. U trenutku kada se egipatska vojska našla samo nekoliko dana hoda od Istanbula Rusija prijašnji neprijatelj koji je još 1829 godine bio u ratu s Turskom vojno intervenira da spasi Mahmuda II. Mirovnim sporazumom iz 1833. godine on gubi sve do tada osvojeno od Egipta.

Osjetivši se dovoljno jakim za ponovni obračun s Muhamedom Alijem Mahmud II. 1839. godine počinje novi rat koji što se njega tiče završava katastrofalnim turskim porazom u Bitci kod Neziba tokom juna 1839 godine. Nekoliko dana potom stari sultan je umro. Mišljenje samih tadašnjih Turaka o ovom sultanu se najbolje iskazalo prelaskom kompletne otomanske mornarice na stranu Egipta.

Mahmud II. je naslijeđen od sina Abdul Medžida I.

Mahmud II na Wikimedijinoj ostavi