Mao Cedung | |
| |
Biografija | |
---|---|
Datum rođenja | 26. decembar 1893. |
Mesto rođenja | Šaošan, Hunan ( Kina) |
Datum smrti | 9. septembar 1976. |
Mesto smrti | Peking ( Kina) |
Politička partija | Komunistička partija Kine |
Supružnik | Luo Jisju (1907-1910) Jang Kajhuej (1910-1920) He Cidžen (1930-1937) Đang Ćing (1939-1976) |
Profesija | političar |
Mandat(i) | |
Sekretar Centralnog komiteta Komunističke partije Kine | |
19. jun 1945. — 9. septembar 1976. | |
Prethodnik | on (kao sekretar Centralnog politibiroa) |
Naslednik | Hua Guofeng |
Sekretar Centralnog politbiroa KP Kine | |
20. mart 1943. — 28. septembar 1956. | |
Prethodnik | Džang Ventjen |
Naslednik | on (kao sekretar Centralnog komiteta) |
Sekretar Centralne vojne komisije KP Kine | |
23. avgust 1945 – 1949. — 8. septembar 1954 — 9. septembar 1976. | |
Prethodnik | funkcija ustanovljena |
Naslednik | Hua Guofeng |
Predsednik Narodne Republike Kine | |
27. septembar 1954. — 27. april 1959. | |
Prethodnik | funkcija ustanovljena |
Naslednik | Lju Šaoći |
Član Nacionalnog narodnog kongresa | |
15. septembar 1954 — 18. april 1959. — 21. decembar 1964 — 9. septembar 1976. | |
uredi |
Mao Tse-tung ili Mao Zedong (26. 12. 1893. - 9. 9. 1976.) je kineski političar, vojskovođa, revolucionarni vođa i državnik koji se smatra najvažnijom ličnošću u modernoj kineskoj historiji i jednom od najvažnijih ličnosti 20. vijeka.
Kao dijete imućnih seljaka se tokom školovanja uključio u radikalnu politiku, da bi godine 1921. postao članom KP Kine. Kao jedan od vođa KP Kine izbjegao je bijeli teror godine 1927. U planinama jugoistočne Kine je započeo ustanak i stvorio Kinesku sovjetsku republiku te razvio vlastitu marksističko-lenjinističku doktrinu koja će se poslije nazvati maoizam. Njegovo inzistiranje na seljacima kao bazi revolucionarnog pokreta i gerilskoj strategiji je dovelo do sukoba s dogmatima koji su inzistirali na oslanjanju na radničku klasu i borbu u gradovima. Mao je taj sukob izgubio, pa su kineski komunisti, odbacivši njegovu strategiju poraženi u sukobu s nacionalističkom vojskom Chang-Kai-Sheka i prisiljeni na Dugi marš u Yenan. Tamo se Mao ponovno nametnuo kao vođa i iz te baze rukovodio borbom protiv Changa i japanskih osvajača koji su napali Kinu godine 1937. Nakon japanskog poraza u drugom svjetskom ratu komunisti i nacionalisti su nastavili rat, da bi krajem 1949. komunisti odnijeli konačnu pobjedu. 1. oktobra 1949. je proglašena NR Kina, a preživjeli nacionalisti su pobjegli na otok Tajvan, koji se danas službeno smatra "otpadnutom" kineskom provincijom.
Mao Tse-tung je tako nakon više od jednog vijeka po prvi put uspio sve kineske teritorije staviti pod jednu vlast i okončati građanske ratove, ustanke i revolucije. Godinu dana kasnije je uspješna kineska intervencija u korejskom ratu povećala prestiž mlade države. Prvih devet godina pod Mao Tse-tungom su također zapamćene po uvođenju niza reformi - pojednostavljanju kineske abecede u svrhu povećanja pismenosti, zaustavljanju inflacije i agrarnoj reformi. No, sva su ta dostignuća zasjenjena ekonomskom katastrofom u koju se pretvorio Veliki korak naprijed. Nešto kasnije se NR Kina odmetnula od svog tradicionalnog saveznika SSSR-a i postala jednom od najizoliranijih država svijeta. Pod Mao Tse-tungom Kina je stvorila i testirala nuklearno oružje i tako postala nuklearnom silom. U nastojanju da suzbije opoziciju svojoj vlasti, Mao je godine 1966. pokrenuo Kulturnu revoluciju koja je dovela do općeg ekonomskog i društvenog kaosa. Kaos je zaustavljen tek nekoliko godina kasnije.