Omar

Ovaj članak ili jedan njegov dio nije preveden ili je samo djelimično preveden. Ako smatrate da ste sposobni prevesti ga, pogledajte kako uređivati članak, kliknite na link uredi i prevedite ga vodeći računa o standardima Wikipedije i srpskohrvatskog jezika.

Za ostala značenja, vidi Omar (razvrstavanje).

Serija članaka na temu:
Islam
Vjerovanja Jedinstvo Boga • Poslanici • Svete knjige • Anđeli • Predestinacija • Sudnji dan Praksa Ispovijedanje vjere • Molitva • Post • Hodočašće • Dobročinstvo Ličnosti i historija Muhamed (porodica • drugovi) • Ali • Abu Bakr • Umar • Rašidun • Kalifat • Islamizacija • Imamat Tekstovi i zakoni Kuran • Hadis • Suna • Pravo • Teologija • Biografije Muhameda Grane islama Sunizam • Šijitizam • Ibadizam Kultura i društvo Škole • Teologija • Filozofija • Nauka • Umjetnost • Arhitektura • Gradovi • Džamija • Kalendar • Blagdani • Žene • Djeca • Vođe • Politika • Islamizam • Liberalizam • Sufizam,Tarikat,Tesavuf Srodne teme Islamistika • Islamski rječnik • Kritika islama • Islamofobija
v  • r  • u

Omar (arap. عمر بن الخطاب‎; oko 585. — 7. avgust 644) je bio drugi halif (634—644) i Muhamedov tast. On je bio jedan od najmoćnijih muslimanskih kalifa u istoriji, kao i jedan od najuticajnih vladara svetske istorije.^[3] Suniti ga ubrajaju u grupu četiri pravedna halifa. Šiiti ga smatraju jednim od uzurpatora. Izabran preporukom svog prethodnika Ebu Bekra. Smatra se da je bio visok čovek, preko 2 metra, obdaren izuzetnom fizičkom snagom, belog tena i crvenkaste kose. Bio je poznat među ashabima kao najučeniji u Kuranu, kao onaj koji najdoslednije radi po Kuranu i kao onaj koji najviše razume islam. Dok je još bio mušrik, poželio je da ubije Muhameda, no Alah je udesio da baš tada primi islam i postane jedan od najvećih boraca za prava muslimana. Jedan je od desetorice poslanikovih ashaba kojima je još za života obećan Dženet.

Pod Omarom, kalifat se proširio bez presedana, vladajući nad Sasanidskim carstvom i nad više od dve trećine Vizantijskog carstva.^[4] Njegovi napadi na Sasanidsko carstvo su doveli do osvajanja Persije za manje od dve godine (642–644).^[5] Prema jevrejskoj tradiciji, Omar je uknuo hrišćansku zabranu Jevreja i dozvolio im je ulazak u Jerusalim i bogosluženje.^[6][7] Omara je na kraju ubio persijanac Piruz Nahavandi (poznat kao ‘Abū-Lū‘lū‘ah na arapskom) 644. godine.

Istoričari generalno smatraju da je Omar jedan od najmoćnijih i najuticajnijih muslimanskih kalifa u istoriji.^[8] On je poštovan u sunitskoj islamskoj tradiciji kao veliki pravedni vladar i uzor islamskih vrlina,^[9] a neki hadisi ga identifikuju kao drugog najvećeg sahaba posle Ebu Bekra.^[10][11] Međutim ekstremističke sekte šiitskog islama imaju negativno stavove prema njemu.^[9][12]

1. ↑ Majlisi, Muhammad Baqir. Mir'at ul-Oqool. 21. str. 199. 
2. ↑ Al-Tusi, Nasir Al-Din. Al-Mabsoot. 4. str. 272. 
3. ↑ Ahmed 2001: str. 34
4. ↑ Hourani: str. 23 sfn error: no target: CITEREFHourani (help)
5. ↑ „Islam: The Caliphate”. 
6. ↑ Dubnow 1968: str. 326
7. ↑ Simha Assaf, Meqorot u-Meḥqarim be-Toldot Yisrael, Jerusalem (1946). str. 20–21 (Hebrew and Judeo-Arabic)
8. ↑ Ahmed, Nazeer, Islam in Global History: From the Death of Prophet Muhammad to the First World War, American Institute of Islamic History and Cul. 2001. ISBN 0-7388-5963-X. pp. 34.
9. ↑ ^{9,0 9,1} Bonner, M.; Levi Della Vida, G.. „Umar (I) b. al-K̲h̲aṭṭāb”. u: P. Bearman. Encyclopaedia of Islam. 10 (Second izd.). Brill. p. 820. 
10. ↑ „Hadith – Book of Companions of the Prophet – Sahih al-Bukhari – Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم)”. Sunnah.com. 
11. ↑ „Hadith – Book of Companions of the Prophet – Sahih al-Bukhari – Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم)”. Sunnah.com. 
12. ↑ Bonner, M.; Levi Della Vida, G.. „Umar (I) b. al-K̲h̲aṭṭāb”. u: P. Bearman. Encyclopaedia of Islam. 10 (Second izd.). Brill. p. 820. »Shi'i tradition has never concealed its antipathy to Umar for having thwarted the claims of Ali and the House of the Prophet.«.