Pol Pot

Pol Pot ប៉ុល ពត
2. generalni sekretar KP Kampućije
Mandat 22. veljače 1963. – 6. prosinca 1981.
Prethodnik	Tou Samouth
Nasljednik	stranka ukinuta
51. premijer Kambodže 3. premijer Demokratske Kampućije
Mandat 14. travnja 1976. – 27. rujna 1976.
Prethodnik	Khieu Samphan (v.d.)
Nasljednik	Nuon Chea (v.d.)
53. premijer Kambodže 5. premijer Demokratske Kampućije
Mandat 25. listopada 1976. – 7. siječnja 1979.
Prethodnik	Nuon Chea (v.d.)
Nasljednik	Pen Sovan (od 1981.)
Rođenje	19. svibnja 1925. Prek Sbauv, Kambodža
Smrt	15. travnja 1998. Anlong Veng, Kambodža
Politička stranka	KP Kampućije
Supružnik	Khieu Ponnary (1956–1979; razvod) Mea Son (1986–1998; njegova smrt)
Vjera	ateizam

Pol Pot (kmerski: ប៉ុល ពត; Prek Sbauv, 19. svibnja 1925. – Anlong Veng, 15. travnja 1998.)^[1][2] bio je kambodžanski revolucionar i komunistički političar, koji je od 1976. do 1979. godine obnašao dužnost premijera Demokratske Kampućije. Po ideološkom uvjerenju marksist-lenjinist i kmerski nacionalist, Pol Pot je od 1963. do 1997. godine bio vođa Crvenih Kmera, a do 1981. godine i generalni sekretar KP Kampućije. Bio je neosporivi vođa Demokratske Kampućije tokom četiri godine njezina postojanja, vodeći režim koji je bio odgovoran za smrt gotovo četvrtine tadašnje populacije.

Rođen je kao Saloth Sar (kmerski: សាឡុត ស) u bogatoj farmerskoj obitelji u mjesu Prek Sbauv te je školovan u nekim od najelitnijih škola u Kambodži. Tokom 40-ih godina, preselio se u Pariz gdje je postao član KP Francuske i usvojio marksizam-lenjinizam, posebice kako je interpretiran u djelima Josifa Staljina i Mao Zedonga. U Kambodžu se vratio 1953. godine te se pridružio komunističkom kmerskom Việt Minhu u borbi protiv novoformirane vlasti nezavisne Kambodže, na čijem je čelu bio princ Norodom Sihanouk. Nakon povlačenja Việt Minha u Sjeverni Vijetnam tokom 1954. godine, Pol Pot se vratio u Phnom Penh, gdje je radio kao učitelj, istovremeno ostajući aktivan član kambodžanskog komunističkog pokreta. Godine 1959., pomogao je u organiziranju pokreta u stranku, Kampućijsku radničku partiju — koja će kasnije postati Komunistička partija Kampućije — te je početkom 60-ih godina postao njezin čelnik. Kako bi izbjegao državnu represiju, godine 1962. se preselio u bazu Việt Cộnga u kambodžanskog džungli, prije nego je posjetio Hanoi i Peking. Godine 1967., ponovo je započeo konflikt protiv Sihanouka.

Nakon pobjede u građanskom ratu, Pol Pot je 1975. godine došao na čelo Kambodže, koja je ubrzo preimenovana u Demokratska Kampućija. Želeći izgraditi agrarno, socijalističko društvo, Pol Pot je uspostavio diktatorski, represivni režim koji je prisilno evakuirao gradsko stanovništvo i tjerao narod na prisilni rad u poljima, u sklopu kooperativa. Svi oni koji su smatrani neprijateljima novog režima su proganjani i pobijeni. Ta masovna ubojstva, tokom kojih će stradati gotovo četvrtina populacije, dana su znana kao kambodžanski genocid.^[3][4][5][6] Tokom 1978. godine, komunistička opozicija u Kambodži, mahom sastavljena od disidenata u Vijetnamu, zalagala se za vijetnamsku vojnu intervenciju protiv Pol Potovog režima. Krajem godine, Vijetnam je izvršio invaziju Kampućije i uspostavio marionetski režim, NR Kampućiju. Pol Pot i njegovi sljedbenici su početkom siječnja 1979. godine pobjegli iz Phnom Penha te pobjegli u džunglu na granici s Tajlandom. Do 1993., Crveni Kmeri su bili dio koalicijske vlade koja je uživala međunarodno priznanje, u odnosu na nikada priznatu NR Kampućiju. Tokom tog skrivanja, Ta Mokova frakcija Crvenih Kmera je Pol Pota stavila u kućni pritvor, gdje je i umro 1998. godine, navodno od srčanog udara,^[7] uzrokovanog vjerojatno od smrtonosne kombinacije valiuma i klorokina.^[8]

1. ↑ „BBC – History – Historic Figures: Pol Pot (1925–1998)”. BBC. Pristupljeno 25 January 2011. 
2. ↑ Chandler, David (23 August 1999). „Pol Pot”. Time Magazine. Arhivirano iz originala na datum 3 February 2011. Pristupljeno 4 February 2011. 
3. ↑ Heuveline, Patrick (1998), "Between One and Three Million": Towards the Demographic Reconstruction of a Decade of Cambodian History (1970-79), Population Studies, Vol. 52, Number 1: 49-65.
4. ↑ Locard, Henri, State Violence in Democratic Kampuchea (1975-1979) and Retribution (1979-2004) Arhivirano 2013-10-30 na Wayback Machine-u, European Review of History, Vol. 12, No. 1, March 2005, pp. 121–143.
5. ↑ Heuveline, Patrick (2001). "The Demographic Analysis of Mortality in Cambodia." In Forced Migration and Mortality, eds. Holly E. Reed and Charles B. Keely. Washington, D.C.: National Academy Press.
6. ↑ Banister, Judith, and Paige Johnson (1993). "After the Nightmare: The Population of Cambodia." In Genocide and Democracy in Cambodia: The Khmer Rouge, the United Nations and the International Community, ed. Ben Kiernan. New Haven, Conn.: Yale University Southeast Asia Studies.
7. ↑ Nate Thayer. "Dying Breath" Far Eastern Economic Review. 30 April 1998.
8. ↑ Pol Pot 'killed himself with drugs', John Gittings, Mark Tran, The Guardian, 21. januar 1999.