Kolonija (latinski: colonia), pl. coloniae) je u drevnom Rimu označavala naselje osnovano od strane države na osvojenoj odnosno pokorenoj teritoriji. U samim počecima rimske države kolonije su prije svega služile kao vojna uporište, u svrhu obrane samog Rima. Kako se rimska teritorija širila, tako su kolonije počele gubiti svoju primarnu svrhu te se pretvarale u obična gradska naselja. S vremenom je naziv colonia predstavljao oznaku za najviši status koji je neki grad mogao imati u rimskoj državi.
S vremenom su se kolonije osnivale manje u obrambene svrhe, a više u nastojanju da se legionarima koji su odslužili predviđeni rok da nagrada za njihovu službu u obliku zemlje. To je pogotovo bio slučaj nakon marijevskih reformi krajem 2. vijeka pne.
Mnogi od današnjih velikih gradova u Evropi su nastali kao rimske kolonije.