Spolia opima

Spolia opima ("bogati plijen") je izraz kojim se u drevnom Rimu opisivalo oklop, oružje, nakit i drugi predmeti koji bi se uzeli s mrtvog tijela komandanta neprijateljske vojske, nakon što je isti poginuo u pojedinačnoj borbi s komandantom rimske vojske. Spolia opima se smatrala najvećom čašću koja se može pružiti rimskom komandantu, najviše zato što su, usprkos stalnim ratovanjima, prilike za takvu vrstu pobjede bile prilično rijetke. U cijeloj rimskoj historiji se spolia opima uručila samo tri puta - godine 752. pne. ju je dobio Romul od Akrona, kralja Keninaca nakon otmice Sabinjanki. Godine 428. pne. ju je dobio tribun Aulo Kornelije Kos nakon pobjede na Larsom Tolumnijem. Treći i posljednji put je uručena Marku Klaudiju Marcelu, pobjedniku bitke kod Klastidijuma, u kojoj je 222. pne. osobno ubio Viridomara, vođu Gesata.

Godine 29. pne. je konzul Marko Licinije Kras u pojedinačnoj borbi ubio Deldoa, kralja trakijskog plemena Bastarna, ali mu je car Oktavijan August odbio uručiti spolia opimu iz političkih razloga.