Italsko godka lingua italiana | |
---|---|
Godany we | Italijo, Szwajcaryjo, San Marino, Watykůn, Słowyńijo, Chorwacyjo, Francyjo, Libijo, Tůnezyjo, Erytryja, Etjopijo, Sůmalijo, Malta, Albańijo, Kanada |
Używacze | 80-125 milijůnůw |
Plac | 23 (Ethnologue 1996) |
Familijo | Indoojropejske godki Růmańske godki |
Abecadło | łaćińske abecadło |
Uoficjalny sztatus | |
Uoficjalno we | Italijo, Szwajcaryjo, San Marino, Watykůn, jedno ze godkůw Ojropejskij Uńije |
Regulowano uod | Accademia della Crusca |
Kody | |
ISO 639-1 | it
|
ISO 639-2 | ita
|
ISO 639-3 | ita
|
Dystrybucyjo italskij godki we śwjeće.
|
Italsko godka (it. lingua italiana, italiano posuchej) – indoojropoejsko godka, kero przinoleży do skupiny růmańskich godkůw. Wespůłbytuje ze inkszymi noworůmańskimi godkůma a mo moc regijůnalnych waryjantůw, ńyrzodko uodtajlowujůncych śe uod ńi a stanowjůncych dali regijůnalne godki.
Italski je uoficjalny we Italiji, San Marino, Szwajcaryji (wespůł ze francuskim a mjymjeckim, kej to retorůmańsko godka je uoficjalno ino we Gryzůńiji) a tyż we Watykańe (ze łaćinům). Je drugům godkům we Istryji (Chorwacyjo) a, do kupy ze słowyńskům godkům we mjastach Pirůn, Izola a Koper we Słoweńiji.
Ńimo tygo, co ńy je we tych krajach sztyjc italsko godka godano a ńy je skiż tygo wykorzistywano we uoficjalnym prawjyńu, je pospoliće rozůmjano we Můnako, na Malće, Korsyce we Nizzardo (Francyjo) a we myńszych skupinach we Libiji a Algeryji.