Ramon Magsaysay

Ramon Magsaysay
Ika-7 Pangulo ng Pilipinas Ikatlong Pangulo ng Ikatlong Republika
Nasa puwesto 30 Disyembre 1953 – 17 Marso 1957
Pangalwang Pangulo	Carlos P. García
Nakaraang sinundan	Elpidio Quirino
Sinundan ni	Carlos P. García
Kasapi ng Kapulungan ng mga Kinatawan ng Pilipinas mula sa Solong Distrito ng Zambales
Nasa puwesto 28 Mayo 1946 – 1 Setyembre 1950
Nakaraang sinundan	Valentin Afable
Sinundan ni	Enrique Corpus
Personal na detalye
Isinilang	31 Agosto 1907 Iba, Zambales
Yumao	17 Marso 1957 Bundok Manunggal, Balamban, Cebu
Partidong pampolitika	Partido Nacionalosta
Asawa	Luz Banson
Anak	Teresita, Milagros, Jun
Trabaho	Inhinyero

Si Ramón "Monching" del Fierro Magsaysay^[1] (31 Agosto 1907 – 17 Marso 1957) ay ang ikapitong Pangulo ng Republika ng Pilipinas (30 Disyembre 1953-17 Marso 1957), na nagsilbi hanggang sa kanyang kamatayan sa di sinadyang pagbagsak ng eroplanong kanyang sinasakyan.

Isinilang siya sa Castillejos, Zambales noong 31 Agosto 1907 kina Exequiel Magsaysay at Perfecta del Fierro. Nag-aral siya sa Pamantasan ng Pilipinas at sa Jose Rizal College (kilala ngayon bilang Pamantasang Jose Rizal).

Naglingkod siya bilang tagapamahala ng Try-Tran Motors noong panahong bago magdigmaan. Nang bumagsak ang Bataan, inorganisa niya ang "Pwersang Gerilya sa Kanlurang Luzon" at pinalaya ng puwersang Amerikano at Pilipino ang Zambales noong 26 Enero 1945. Noong 1950, bilang Kalihim ng Pagtatanggol, kaniyang binuwag ang pamunuan ng mga Hukbalahap. Pinigil niya ang panganib na binabalak ng Pulahang Komunista at naging napakatanyag sa mamamayan. Noong eleksiyon ng 1953, tinalo niya si Quirino at naging ikatlong pangulo ng Pangatlong Republika ng Pilipinas. Ang kanyang pangalawang pangulo ay si Carlos P. Garcia.

Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang pinakamahalagang nagawa. Pinigil niya ang paghihimagsik ng Huk o ng komunista. Si Luis Taruc, Supremo ng Hukbalahap o ang pinakamataas na lider ng komunista, ay sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay ay tinawag na "Tagapagligtas ng Demokrasya".

Siya ay tinawag na "Kampeon ng mga Masa" at ang pinakamamahal na Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng mga mamamayan sa pamahalaan. Winakasan niya ang korupsiyon sa pamahalaan at pinatalsik ang mga inkompetenteng heneral.

Nagwakas ang kanyang pamamahala nang mamatay siya dahil sa pagbagsak ng eroplanong kanyang sinasakyan(Mt. Pinatubo) sa Bundok Manunggal sa Balamban, Cebu noong 17 Marso 1957.

1. ↑ Karnow, Stanley (1989). "Ramón "Monching" Magsaysay". "In Our Image, America's Empire in the Philippines", Random House, Inc., New York, ISBN 0345328167.{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link)