Back Аерманы бызшәа Abkhazian Armeens Afrikaans አርሜንኛ Amharic Idioma armenio AN अर्मेनियाई भाषा ANP اللغة الأرمنية Arabic ܠܫܢܐ ܐܪܡܢܝܐ ARC ارمنلى ARZ Idioma armeniu AST Armenava AVK
| Ermenice | |
|---|---|
| Հայերեն Hayeren | |
 Ermeni alfabesiyle Ermenice | |
| Ana dili olanlar | Ermenistan |
| Konuşan sayısı | 5.924.320 (2001)[1] |
| Dil ailesi | Hint-Avrupa dilleri * Ermenice |
| Yazı sistemi | Ermeni alfabesi |
| Resmî durumu | |
| Resmî dil |  Ermenistan |
| Tanınmış azınlık dili | [2] Kıbrıs Cumhuriyeti Polonya Romanya  Ukrayna[3] Türkiye[4][5][6][7] |
| Dil kodları | |
| ISO 639-1 | hy |
| ISO 639-2 | arm (B) hye (T) |
| ISO 639-3 | Çeşitli: hye – Modern Ermenice xcl – Klâsik Ermenice axm – Orta Ermenice |
 Kafkasyada Ermenice konuşulan bölgeler | |
 |
| Ermenice tarihi |
|---|
| dizisinin bir parçası |
|
|
Ermeni abecesi Ermenice'nin Latin abecesinde yazımı |
Ermenice (Ermenice: հայերեն - Hayeren), Ermeniler tarafından kullanılan Hint-Avrupa dil ailesinden bir dildir. Kendi alfabesi ve Doğu Ermenicesi ve Batı Ermenicesi olarak iki lehçesi vardır. Doğu Ermenicesi Ermenistan'ın resmî dilidir. Türkiye'de ve Ermeni diasporasında çoğunlukla Batı Ermenicesi kullanılır. Hint-Avrupa dil ailesi'nin bağımsız bir alt grubudur.
Türkiye'deki Ermeni toplumunun yüzde 18'i Ermenice konuşmaktadır. Bu oran gençler arasında yüzde 8'dir.[8] Batı Ermeni lehçesi, UNESCO'nun Dünya yıllık Tehlikede olan Dünya Dilleri Atlası'nda "kesinlikle tehlikede bir dil" olarak yer alır.[9][10]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2013.
- ^ Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması
- ^ "Law of Ukraine "On Principles of State Language Policy" (Current version – Revision from 01.02.2014)". Document 5029-17, Article 7: Regional or minority languages Ukraine, Paragraph 2 (Ukraynaca). rada.gov.ua. 1 Şubat 2014. 22 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2014.
Стаття 7. Регіональні мови або мови меншин України [...] 2. У контексті Європейської хартії регіональних мов або мов меншин до регіональних мов або мов меншин України, до яких застосовуються заходи, спрямовані на використання регіональних мов або мов меншин, що передбачені у цьому Законі, віднесені мови: російська, білоруська, болгарська, вірменська, гагаузька, ідиш, кримськотатарська, молдавська, німецька, новогрецька, польська, ромська, румунська, словацька, угорська, русинська, караїмська, кримчацька.
- ^ Toktaş, Şule (2006). "EU enlargement conditions and minority protection : a reflection on Turkey's non-Muslim minorities". East European Quarterly (İngilizce). 40 (4): 489-519. ISSN 0012-8449. 11 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
This implies that Turkey grants educational right in minority languages only to the recognized minorities covered by the Lausanne who are the Armenians, Greeks and the Jews.
- ^ Bayır, Derya (2013). Minorities and nationalism in Turkish law. Cultural Diversity and Law. Farnham: Ashgate Publishing. ss. 89-90. ISBN 978-1-4094-7254-4. 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
Oran farther points out that the rights set out for the four categories are stated to be the ‘fundamental law’ of the land, so that no legislation or official action shall conflict or interfere with these stipulations or prevail over them (article 37). [...] According to the Turkish state, only Greek, Armenian and Jewish non-Muslims were granted minority protection by the Lausanne Treaty. [...] Except for non-Muslim populations - that is, Greeks, Jews and Armenians - none of the other minority groups’ language rights have been de jure protected by the legal system in Turkey.
- ^ Questions and Answers: Freedom of Expression and Language Rights in Turkey. New York: Human Rights Watch. April 2002. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
The Turkish government accepts the language rights of the Jewish, Greek and Armenian minorities as being guaranteed by the 1923 Treaty of Lausanne.
- ^ Uzum, Melike; Demir, Nurettin (24 Ekim 2017). "Minority Language Education and Policy in Turkey: The Case of Cankiri Poshas". Journal of Universality of Global Education Issues (İngilizce). 4: 5-6. ISSN 2575-9388. 17 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
In the Lausanne treaty, people of the republic were defined through a religion based definition, similar to the Ottoman concept of millet (nation). For example, the non-Muslim minorities such as Armenians, Greeks, and Jews were recognized as minorities, and their language rights were identified in articles 39, 40, and 41.
- ^ "Review of Istanbul's Armenian community history" 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ UNESCO Culture Sector, UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger, 2009 30 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ UNESCO: 15 Languages Endangered in Turkey, by T. Korkut, 2009 31 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)