Lorentz kuvveti

Lorentz kuvveti, fizikte, özellikle elektromanyetizmada, elektromanyetik alanların noktasal yük üzerinde oluşturduğu elektrik ve manyetik kuvvetlerin bileşkesidir. Eğer q yük içeren bir parçacık bir elektriksel E ve B manyetik alanın var olduğu bir ortamda v hızında ilerliyor ise bir kuvvet hissedecektir. Oluşturulan herhangi bir kuvvet için, bir de reaktif kuvvet vardır. Manyetik alan için reaktif kuvvet anlamlı olmayabilir, fakat her durumda dikkate alınmalıdır.

Bu temel denklemdeki farklılıklar (SI birimleri ile),[1][2] akım taşıyan teldeki manyetik alan kuvvetini tanımlamaktadır (Bazen Laplace kuvveti olarak da anılır). Manyetik alan içinde ilerleyen kapalı tel döngü üzerindeki elektromotiv kuvveti ve ışık hızında hareket eden yük taşıyan bir parçacık üzerindeki kuvveti tanımlar (Lorentz kuvvetinin relativite formudur).

Tarihçiler her ne kadar ilk çalışmaları 1865 yılında James Clerk Maxwell yazdığı bir makaleyle ilişkilendirselerde Lorenz kuvvetinin ilk geliştirilmesi, 1889 yılında Oliver Heaviside’a atfedilmektedir. Hendrik Lorentz denklemi Heaviside’dan birkaç yıl sonra geliştirmiştir.

  1. ^ SI birimlerinde, B, tesla cinsinden ölçülür (sembol: T). Gauss-cgs birimleri cinsinden, B, gauss (sembol: G) cinsinden ölçülür. "Geomagnetism Frequently Asked Questions". National Geophysical Data Center. 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2013. )
  2. ^ H-alanı, SI birimlerinde metre başına amper (A/m) cinsinden ve cgs birimlerinde Oersteds (Oe) cinsinden ölçülür. "International system of units (SI)". NIST reference on constants, units, and uncertainty. National Institute of Standards and Technology. 12 Nisan 2010. 19 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2012. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy