Polinom

Fonksiyon
${\displaystyle x\to f(x)}$
Fonksiyon kavramının tarihi
Tanım ve değer kümelerine göre
X → 𝔹 𝔹 → X 𝔹n → X X → ℤ ℤ → X X → ℝ ℝ → X ℝn → X X → ℂ ℂ → X ℂn → X
Sınıflarına/özelliklerine göre
Sabit Birim Lineer Polinomyal Rasyonel Cebir Analitik Düzgün Sürekli Ölçülebilir Birebir Örten Birebir örten
Yapılarına göre
Restriction Birleşim λ Ters
Genellemelere göre
Binary relation Parçalı Çokdeğerli Implicit Space Higher-order Morphism Functor
Özel fonksiyonların listesi
g t d

Matematikte, bir polinom belirli sayıda bağımsız değişken ve sabit sayıdan oluşan bir ifadedir. Polinom kendi içinde toplama, çıkarma, çarpma ve negatif olmayan sayının üssünü alma işlemlerini kullanır. Örnek olarak tek bilinmeyenli bir polinom olan x² − 4x + 7, ikinci dereceden oluşan bir polinomdur. Diğer bir örnek olarak, x² − 4/x + 7x^3/2 bir polinom değildir, çünkü polinomlarda terimlerin derecelerinin doğal sayı olma zorunluluğu vardır 2. terimde x′i ele alan bir bölme işlemi x'in derecesini negatif yapmaktadır ve 3. terim doğal sayı olmayan bir derece içermektedir (3/2).

Polinomlar, bilimde ve matematik alanında sıkça görülür. Ekonomiden kimyaya, kimyadan fiziğe ve sosyal bilimlerde problemlerin çözülmesi için kullanılır. Polinomlar, toplama işlemlerinde ve sayısal analizlerde diğer fonksiyonları belirlemek için kullanılır. İleri seviye matematikte, polinomlar, polinom halkaları oluşturmak için kullanılır ve bu halkalar temel matematikte ve cebirsel geometride kullanılan merkezi bir kavramdır.

Bu ismin akılda kalması amacıyla, Türk Dil Kurumu'nun da belirttiği polinom sözlük anlamıyla "çok terimli" anlamına gelmektedir.^[1]

1. ^ "Türk Dil Kurulumu, Güncel Türkçe Sözlük". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2013.