Rigveda

Rigveda veya Rig Veda (Sanskritçe: ऋग्वेद ṛgveda, ṛc "övgü" ve veda "bilgi"), Vedik Sanskrit ilahilerinin (sūktas) eski bir Hint koleksiyonudur. Vedalar olarak bilinen dört kutsal kanonik Hindu metninden (śruti) biridir. Bugün pek çok Shakha'dan Śakalya Shakha olmak üzere yalnızca biri hayatta kaldı. Geri kalan Shakha'larda bulunan içeriklerin çoğu artık kaybolmuştur veya halka açık şekilde mevcut değildir.

Rigveda, bilinen en eski Vedik Sanskritçe metindir. İlk katmanları, herhangi bir Hint-Avrupa dilinde mevcut olan en eski metinler arasındadır. Rigveda'nın sesleri ve metinleri, MÖ 2. bin yıldan beri sözlü olarak aktarılmıştır. Filolojik ve dilbilimsel kanıtlar, Rigveda Samhita'nın büyük kısmının, Hint alt kıtasının kuzeybatı kısımlarında, büyük olasılıkla c. MÖ 1500 ve 1000 yılları arasında derlendiğine işaret etmektedir ancak daha geniş ölçekli bir yaklaşım MÖ 1900–1200 arasına tarihlendirmektedir..

Metin; Samhita, Brahmanalar, Aranyakalar ve Upanişadlar'dan oluşan bir katmana sahiptir. Rigveda Samhita temel metindir ve yaklaşık 10.600 ayette (Rigveda adını taşıyan ṛc olarak adlandırılır) 1.028 ilahi (sūktas) içeren 10 kitaptan (maṇḍalas) oluşan bir koleksiyondur. En erken bestelenen sekiz kitapta - 2'den 9'a kadar olan Kitaplar - ilahiler ağırlıklı olarak kozmolojiyi, ayinleri ve ritüelleri ele alır ve tanrıları över. Daha yeni kitaplar (1. ve 10. Kitaplar) ilahilerle kısmen felsefi veya spekülatif soruları, toplumdaki dāna (hayırseverlik) gibi erdemleri, evrenin kökeni ve ilahi olanın doğası hakkındaki soruları ve diğer metafizik konuları da ele alır.

Ayetlerinden bazıları Hindu ibadetlerinde ve geçiş törenlerinin (düğünler gibi) kutlamaları sırasında okunmaya devam etmekte ve bu da onu muhtemelen dünyanın sürekli kullanımdaki en eski dini metni yapmaktadır.