Inpero Roman

Imperium Romanum
Inpero Roman

L'Inpero Roman a ła só espansion pì granda
Dito: Senatus PopulusQue Romanus (Latino: El Senado e el Pòpoło Roman)
Łengua ufisiałe	Latin, Greco
Cavedal	Roma; pì tardi anca Constantinòpołi
Goerno	Monarchia,Republica, Autocrasia
Cao del Stato	Inperator; dopo łe divixion Inpero Roman de Ponente e Inpero Roman de Levante
Organo dełiberativo	Senado Roman
Area  - Totale - % Acoe	prima del croło 2,3 miłjoni de milia quadrati  ?%
Popołasion  - Totałe	prima del croło stimà dai 55 miłioni a 120 miłioni.
Istituzion	2 setembre, 31 a.C.
Disołusion	divixion tra Inpero Roman de Ponente, cascà el 4 de setenbre 476,e l'Inpero Roman de Levante, dito anca Inpero Bixantin, cascà el 29 de majo 1453.
Primo Inperator	Augusto (27 a.C.- 14 DC)
Ultimo Inperator	Teodosio I (347-395)ultimo Inperatore,prima de ła division finałe. L'ultimo inperator de Ponente: Romoło Augusto (475-476). Ultimo Inperatore de Levante: Costantin XI (1449-1453).
Stato precedente	Republica Romana
Stato sucesivo	L'Inpero Roman de Ponente, l'Inpero Roman de Levante, mejo dito Inpero Bixantin, el Regno Franco e, dopo, el Sacro Inpero Roman
Moneda	Sołido, Aureo, Denario, Sestersio, Ase
edit

L'espresion Inpero roman ła vien doparà par ciamar e descrivar i teritori sóto el controło de ła Antiga Roma inte i secołi dopo de ła nóva organixasion del aseto pułitico de ła Republica Romana da parte de Octavianus Augustus. L'Inpero Roman el ga controłà el mondo Mediteraneo e la gran parte del Nord Europa dopo del 31 a.C.; El xe 'ndà in crixi intel III secoło d.C. e se ga dà na nóva organixasion co baxi autocratiche, spostando el só sentro intel levante, indove che col inperator Costantinus el ga vudo na caital nóva: Costantinopołi. Pí dopo, quando che i problemi de gestion i jera deventai senpre pezo, l'inpero xe stà divixo in dó co l'inpero de łevante e co l'inpero de ponénte, ma cusita Roma no ła xe pì stà ła cavedal. L'último inperator roman inte ła metà osidental del Inpero, Romolus Augustus, el xe stà deposto intel 476 d.C.. Ła parte orientałe del Inpero ła xe restà in pié, anca se un s-ciantin a ła 'olta ła ga perso teritori, fin del 1453 co Costantinopołi ła xe cascà in man dei Turchi (varda Inpero Bixantin). I Stati sucesori in osidente (Regno franco e Sacro Inpero Roman) e in oriente (ła Rusia dei Zar) jè 'ndè vanti a doparar i titołi adotà dal Inpero Roman, fin a l'epoca de łe rivołusion. Łe influense del'Inpero Roman sul modo de goernar, ła łexe, ła łengua, l'architetura e tanti altri aspeti de ła vida moderna xe evidenti.