Byte

Zie Byte (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Byte.

Een byte (symbool: B) is een binaire eenheid van informatie, voor te stellen als een woord van een aaneengesloten rij van bits. De de facto standaard is dat een byte uit 8 bits bestaat. Het kan zijn dat vroeger (jaren 60) er nog geen consensus was over de precieze definitie en ook verwarring met een (machine)woord ligt voor de hand. De moderne definitie van een byte is de kleinst rechtstreeks adresseerbare eenheid. Daarmee is de eenheid van informatie van een byte, hoewel tegenwoordig altijd 8 bits, afhankelijk van de gebruikte processorarchitectuur (hardware). Architecturen zoals de CDC 6600, waarbij de kleinst adresseerbare eenheid 60 bits groot is, hebben dan ook een byte ter grootte van 60 bits.

Geheugengroottes worden uitgedrukt in bytes, meestal met gebruikmaking van een decimaal of binair standaardveelvoud (1000ⁿ B of 1024ⁿ B, met n = 1, 2, 3, ...).

In een byte kan onder meer een letter, cijfer of leesteken opgeslagen worden, bijvoorbeeld volgens de ASCII- of IBM's EBCDIC-codering.

Het woord 'byte' is een aanpassing van het woord 'bite' (hapje) om verwarring met bit te voorkomen. Het is door Werner Buchholz in 1956 bedacht tijdens de ontwikkeling van de Stretch-computer van IBM. Het woord duidt op een 'hapje' vol bits. Het woord 'nibble' heeft dezelfde etymologie.