Membraaneiwit

Een membraaneiwit is een eiwit dat niet vrij in de cel voorkomt, maar gekoppeld is aan een celmembraan. Er zijn meerdere soorten membraaneiwitten, met name perifere en integrale membraaneiwitten.

• Perifere membraaneiwitten zijn eiwitten die gekoppeld zijn aan een membraan, maar er niet doorheen steken. Het cytochroom c is een voorbeeld van een perifeer membraaneiwit; het vormt een onderdeel van de elektronentransportketen, die loopt langs het membraan van de mitochondriën. Daarnaast behoren veel soorten receptoren tot de perifere membraaneiwitten.

• Integrale membraaneiwitten zijn eiwitten die door het membraan heen steken. Tot de integrale membraaneiwitten behoren de transmembraanreceptoren, zoals G-proteïnegekoppelde receptoren, belangrijk voor signaaltransductie, en vele andere membraaneiwitten, zoals porines, ionkanalen en ionenpompen, waaronder de natrium-kaliumpomp.

De structuur van een membraaneiwit hangt af van zijn toestand: een in de membraan verankerd perifeer eiwit heeft vaak fosforylering-, glycosylering- en myristyleringplaatsen, die posttranslationeel hun tertiaire structuur beïnvloeden.

Membraaneiwitten zijn medicinaal belangrijk. De werking van ongeveer de helft van alle toegelaten geneesmiddelen berust op beïnvloeding van de membraaneiwitten.^[1]

1. ↑ Baker, M. , Making membrane proteins for structures: a trillion tiny tweaks, 2010, Nat Methods, 7, 6, pages: 429-434, PMID 20508636