Seneka

Za ostala značenja, vidi Seneka (razvrstavanje).

Lucije Anej Seneka
Antička filozofija
Antičko poprsje Seneke, dio dvostruke herme Sokrata i Seneke
Biografske informacije
Rođenje	Lucius Annaeus Seneca oko 4. g. pne. Córdoba, Hispania Baetica
Smrt	AD 65. (dob: 68–69) Rim
Počivalište	Rim
Pseudonim	Seneka Mlađi, Seneka Filozof
Državljanstvo	Rimljanin
Supružnik	Pompeja Paulina
Rodbina	Seneka Stariji (otac), Galion (brat), Lukan (nećak)
Filozofija
Škola/Tradicija	Stoicizam
Glavni interesi	Etika
Jezik	Latinski
Znamenite ideje
Problem zla
Glavna djela
Pisma Luciliju o moralu
Inspiracija
Od Platon, Epikur, Zenon iz Kitija, Kleant, Hrizip, Publilije Sirijac, Atal, Sotion
Na Marko Aurelije, Michel de Montaigne, Dante Alighieri, Augustin, Albertino Mussato, kardinal Giovanni Colonna, Tertulijan, Martin od Brage, srednjovjekovna filozofija

Lucije Anej Seneka (lat. Lucius Annaeus Seneca; Córdoba, oko 4. pne. – Rim, 65), poznat kao Seneka Mlađi ili Seneka Filozof, bio je rimski filozof i književnik, glavni predstavnik modernog, "novog stila", koji se u rimskoj književnosti razvio u vrijeme Neronove vladavine.

Seneka je rođen u Cordobi u Hispaniji, a odrastao je u Rimu, gdje je stekao obrazovanje iz retorike i filozofije. Otac mu je bio Seneka Stariji, stariji brat Lucije Junije Galion Anejan, a nećak pjesnik Lukan. Godine 41. n.e., pod carem Klaudijem, protjeran je na otok Korziku,^[1] ali mu je dopušteno da se vrati 49. godine i postane odgajatelj mladog Nerona. Kad je Neron postao car 54. godine, Seneka je postao njegov savjetnik i, zajedno s pretorijanskim prefektom Sekstom Afranijem Burom, osigurao je Rimu odgovornu i umerenu upravu tijekom prvih pet godina Neronove vladavine. Utjecaj Seneke na Nerona s vremenom je opadao i 65. godine Seneka je bio prisiljen oduzeti si život zbog navodnog sudioništva u Pizonovoj zavjeri, u okviru koje se pripremao atentat na Nerona, premda je Seneka u toj stvari vjerojatno bio nevin.^[2] Njegovo stoičko i mirno držanje dok sebi oduzima život postalo je predmetom brojnih slika.

Kao književnik, Seneka je poznat po svojim filozofskim djelima i po dramama, koje su sve tragedije. Njegova prozna djela uključuju desetak eseja i 124 pisma koja se bave moralnim pitanjima. Ti spisi čine jedno od najvažnijih izvora primarne građe za antički stoicizam. Kao tragičar, najpoznatiji je po komadima kao što su Medeja, Tijest i Fedra. Senekin je utjecaj na kasnije generacije bio neizmjeran: tijekom renesanse smatrao se "mudracem kojem su se divili i štovali ga kao svojevrsno proročište za moralna pitanja, čak i za kršćanski odgoj, majstorom književnog stila i uzorom [dramske umjetnosti]".^[3]

1. ↑ Fitch, John (2008). Seneca. New York: Oxford University Press. str. 32. ISBN 978-0-19-928208-1. 
2. ↑ Bunson, Matthew (1991). A Dictionary of the Roman Empire. Oxford University Press. str. 382. 
3. ↑ Watling, E. F. (1966). „Introduction”. Four Tragedies and Octavia. Penguin Books. str. 9.